Nadmierna pielęgnacja sierści

Pielęgnacja sierści jest czynnością, do której koty przywiązują dużą wagę. Dzięki myciu się, utrzymują futerko w czystości. Zachowanie to występuje również u kotów zestresowanych jakąś sytuacją; kot po nieprzyjemnym doświadczeniu może zacząć się energicznie lizać, chcąc się niejako w ten sposób uspokoić. Zarówno zaniechanie pielęgnacji, jak i nadmierna dbałość o sierść, świadczą o dolegliwościach natury fizycznej, bądź psychicznej.
 

O tym, że nasz kot wykazuje zbyt duże zainteresowanie pielęgnacją swojego futra, świadczą wyłysienia na ciele zwierzęcia. Pierwszą rzeczą, którą powinniśmy zrobić jest udanie się do lekarza weterynarii w celu wykluczenia alergii, pasożytów czy chorób, którym towarzyszy ból. Częstą przyczyną nadmiernego lizania brzucha może być zapalenie pęcherza. Jeżeli weterynarz stwierdzi, że zachowanie kota nie jest związane z żadną chorobą, musimy się zastanowić jaki może być tego inny powód. Do najczęstszych przyczyn możemy zaliczyć:

• Stres – przeanalizujmy co może stresować naszego zwierzaka, czy jest to konflikt z innym kotem, czy może pupil zaczyna intensywnie się lizać po tym jak podniesiemy na niego głos z jakiegoś powodu, a może denerwuje się gdy słyszy włączony odkurzacz. Po ustaleniu przyczyny problemu, postarajmy się ją wyeliminować lub sprawić, by zaczęła się kotu pozytywnie kojarzyć np. poprzez zestawianie stresora z zabawą lub smakołykami.

• Nuda – jeżeli uznamy, że zwierzę nie ma powodów do stresu, natomiast nie prowadzi zbyt urozmaiconego trybu życia, za nadmierną pielęgnację może być odpowiedzialna nuda. Wtedy koniecznie wzbogaćmy środowisko życia kota.

• Nadmierne przywiązanie do właściciela – koty mocno związane z właścicielami mogą odczuwać stres gdy zostają same w domu na dłuższy czas. By kot czuł się lepiej, możemy zostawić mu pachnącą nami rzecz, na przykład koszulkę, gdy wychodzimy z domu.

Terapię można wspomagać feromonami i odpowiednimi suplementami redukującymi stres. W przypadkach gdy na ciele zwierzęcia pojawiają się rany, lub mycie się jest tak intensywne, że nie możemy go przerwać zewnętrznymi bodźcami, konieczna okazuje się terapia farmakologiczna.