Niektóre choroby somatyczne mogą przyczynić się do zmian w zachowaniu naszego zwierzęcia. Wtedy, zamiast behawiorystę, powinniśmy odwiedzić gabinet weterynarza. W tym artykule omówimy najczęstsze przypadłości mające wpływ na zachowanie kotów.
Zapalenie pęcherza i choroby nerek
Choroby układu moczowego mogą być przyczyną załatwiania się poza kuwetą. Problem z brudzeniem w domu pojawia się zazwyczaj nagle. Kot odczuwa ból podczas oddawania moczu, który kojarzy mu się z kuwetą, dlatego szuka innego miejsca, w którym mógłby się załatwić. Zwierzę często miauczy, oddaje mocz małymi porcjami w różnych miejscach lub długo kuca nie mogąc się załatwić. Koniecznie zabierzmy kota do weterynarza, jeżeli zaobserwujemy u niego któreś z tych objawów:
Weterynarz na podstawie takich badań jak badanie moczu, krwi i USG nerek, określa z jakim dokładnie problemem mamy do czynienia i wprowadza odpowiednie leczenie. Zazwyczaj jest to leczenie farmakologiczne, połączone z przejściem na specjalną dietę dla kotów z problemami urologicznymi.
Nadczynność tarczycy
Nadczynność tarczycy dotyka najczęściej starsze koty, powyżej ósmego roku życia. Objawy choroby nie pojawiają się nagle. Kot powoli chudnie, sierść staje się matowa, mogą pojawić się na niej wyłysienia. Również zachowanie kota może ulec zmianie, zwierzę staje się bardziej nerwowe, czasem agresywne. Charakterystyczna dla nadczynności tarczycy jest też nadmierna wokalizacja, zwłaszcza nocą. Rozpoznanie choroby opiera się na badaniu krwi pod kątem stężenia hormonów tarczycy oraz badaniu klinicznym. Nadczynność tarczycy leczy się najczęściej farmakologicznie, ale czasem weterynarz decyduje o chirurgicznym usunięciu zmienionego płata tarczycy.
Choroby skóry, alergie i pasożyty
Zaburzenia zachowania wywołane chorobami skóry wiążą się z nadmierną pielęgnacją sierści. Koty mogą się intensywnie lizać, czasem wyrywać kawałki sierści lub często się drapać. Są to objawy, które trudno przeoczyć, dlatego po zaobserwowaniu któregokolwiek z nich powinniśmy niezwłocznie odwiedzić lecznicę. W zależności od przyczyny problemu stosuje się różne metody leczenia. W przypadku grzybicy, świerzbu, nużycy podaje się doustnie lub w zastrzykach leki mające zabić drobnoustroje. Można też wspomagać się smarowaniem zmienionych chorobowo miejsc odpowiednimi preparatami. Jeżeli weterynarz podejrzewa u kota alergię pokarmową, konieczne będzie wprowadzenie diety eliminacyjnej. Dieta ta polega na karmieniu kota białkiem zwierzęcym, którego nigdy wcześniej nie jadł lub jadł najrzadziej przez 12 tygodni. Po tym czasie należy wrócić do podawania poprzedniej karmy i obserwować czy wywoła reakcję alergiczną.