Kot tonkijski – rasa, która zdobywa sobie coraz większą popularność

Kot tonkijski nie jest w naszym kraju zbyt dobrze znany, można wręcz powiedzieć, że mało kto o nim słyszał. Tymczasem na świecie te przepiękne koty zdobywają sobie coraz większą popularność. Skąd się wziął kot tonkijski? Jakie cechy mają przedstawiciele tej rasy? Komu można ją polecić?

Z Azji do Ameryki

Kot tonkijski powstał w latach 50. ubiegłego wieku, co ciekawe w Ameryce Północnej. Co w tym dziwnego? Otóż rasa jest krzyżówką kotów azjatyckich, a więc syjamskiego i birmańskiego. Nazwa „tonkijski” ma związek z Zatoką Tonkijską, która oblewa wybrzeże zarówno Birmy, jak i Tajlandii.

Warto wiedzieć

Kot tonkijski został uznany za rasę dopiero w latach 80. W Polsce przedstawiciele tej rasy są wystawiani od 1996 roku.

Koty tonkijskie są kojarzone wyłącznie w obrębie swojej rasy. Cechują się pięknym, ciemnym umaszczeniem i średnio długą sierścią. Nie osiągają zbyt dużych rozmiarów – dorosły kocur waży do maksymalnie 5 kilogramów.

Ciekawostka

Charakterystyczne dla kotów tonkijskich są bardzo grube wibrysy.

Ciało tonkijczyka jest umięśnione i symetryczne, kot posiada długi, smukły ogon, a na głowie wyróżniają się bardzo mocno zaznaczone kości policzkowe. Co do oczu, to mają migdałowy kształt i mogą przybierać różną barwę. Wzorzec rasy mówi o kolorze akwamarynowym, jednak akceptuje się także inne odcienie.

Hodowla kota tonkijskiego nie jest bardzo uciążliwa. Futro wymaga tylko okresowego czesania i masowania. Ważne jest natomiast kontrolowanie stanu oczu i regularne usuwanie nacieków.

Kot dla rodziny

Kot tonkijski jest bardzo popularny w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie, jednak coraz częściej na jego hodowlę decydują się także mieszkańcy innych krajów. Wpływ na to ma nie tylko przepiękny wygląd zwierząt, ale też cechy charakteru rasy. Powszechnie uważa się, że „tonkijczyk” przejął najlepsze cechy od kota syjamskiego i birmańskiego. Jest więc bardzo stabilny emocjonalnie, rodzinny, nawiązuje bliski kontakt z człowiekiem i znakomicie radzi sobie z dziećmi.

Kot tonkijski źle znosi natomiast samotność, dlatego warto od razu pomyśleć o zakupie dwóch osobników. Dobrze jest również ograniczyć kotu możliwość wychodzenia na dwór, ponieważ są to zwierzęta wyjątkowo ciekawskie, co może je narazić na niebezpieczne sytuacje.

Na koniec wspomnijmy o jeszcze jednej, bardzo charakterystycznej cesze kota tonkijskiego, a więc długowieczności. Jest to jedna z najdłużej żyjących ras kotów na świecie. Zadbany tonkijczyk bez trudu dożyje do 19-20 roku życia.

zdjęcie źrodło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kot_tonkijski