PORADNIK DLA NOWEJ RODZINY ADOPCYJNEJ KOTA
Adopcja daje kotu szansę na bezpieczny dom. Ten poradnik pomoże Wam przejść przez pierwsze tygodnie i ułożyć codzienność tak, by kot czuł się spokojny, zdrowy i szczęśliwy. Każdy kot jest inny — obserwuj swojego towarzysza, a w razie wątpliwości kontaktuj się z opiekunem adopcyjnym lub lekarzem weterynarii.
1. PRZYGOTOWANIE DOMU NA KOTA
Zanim kot przyjedzie, przygotuj dla niego cichy kącik — „bazę bezpieczeństwa”. To miejsce, w którym znajdzie spokój i wszystko, czego potrzebuje.
• Kuweta: minimum 1,5× długość kota (bez ogona). Dla kociąt i seniorów wygodna będzie niższa krawędź. Żwirek drobny, bezzapachowy.
• Miska na wodę: ciężka, szeroka, daleko od kuwety. Miska na jedzenie — osobno.
• Transporter: stabilny, najlepiej rozkładany od góry — ułatwia badanie u weta i bezstresowe wyjmowanie kota.
• Okna/balkon: zabezpiecz siatką. To podstawa bezpieczeństwa.
2. ŻYWIENIE (KOT = MIĘSOŻERCA)
Kot jest obligatoryjnym mięsożercą: potrzebuje diety opartej na mięsie i podrobach, z odpowiednią ilością tłuszczu i tauryny. Unikaj karm zbożowych, z cukrem, barwnikami i „zapychaczami”.
• Podstawa: dobra mokra karma pełnoporcjowa albo dieta gotowana/surowa zbilansowana po konsultacji ze specjalistą żywienia.
• Porcje: kocięta wg. zasady jedzą bo rosną i im nie ograniczamy jedzenia; dorosłe 2–3 razy dziennie. Kontroluj masę ciała.
• Woda: stały dostęp; część kotów woli miski szerokie lub poidełka.
• Przysmaki: do 10% dziennej podaży. Nie podawaj mleka krowiego ani resztek ze stołu.
• Zmiany diety wprowadzaj stopniowo (7–10 dni), by uniknąć problemów żołądkowych.
3. ZDROWIE: ODBIOR PO ADOPCJI, ODROBACZENIE, SZCZEPIENIA, KASTRACJA
Profilaktyka to podstawa.
• Przegląd po adopcji: umów wizytę kontrolną, nawet jeśli kot czuje się dobrze.
• Odrobaczenie: najlepiej według wyniku badania kału i oceny ryzyka — plan ustala lekarz.
• Szczepienia: zgodnie z kalendarzem (choroby podstawowe); seniorzy — plan indywidualny.
• Pasożyty zewnętrzne: zabezpieczenie przeciw pchłom i kleszczom, jeśli istnieje ekspozycja.
• Oznakowanie: mikrochip i rejestracja w bazie — większa szansa na powrót do domu.
• Higiena jamy ustnej: kontrola zębów, w razie potrzeby sanacja.
• Kastracja: chroni zdrowie (m.in. ropomacicze, nowotwory narządów rozrodczych), ogranicza zachowania terytorialne, znaczenie, ucieczki. To klucz odpowiedzialnej opieki i ograniczania bezdomności.
4. DRAPAKI I ZABAWA
Drapanie jest naturalne: to pielęgnacja pazurów, rozciąganie i komunikacja zapachem.
• Rodzaje drapaków: wysokie stabilne słupki, poziome maty, kartonowe legowiska.
• Ustawienie: przy przejściach i miejscach odpoczynku (kot drapie często po przebudzeniu).
• Zachęty: kocimiętka/waleriana, nagradzanie po użyciu drapaka, chwalenie.
• Nigdy nie karz za drapanie — przekieruj na drapak, a meble tymczasowo zabezpiecz.
• Zabawa codziennie 2×10–15 min: wędki, tory, piłeczki; realizuj sekwencję polowania (goni – łapie – gryzie – „zjada” – odpoczywa).
5. LEGOWISKA I BEZPIECZNE MIEJSCA
Kot sam wybierze ulubione miejscówki — daj mu wybór.
• Legowiska: miękkie, łatwe w praniu; kocyki w różnych punktach domu.
• Półki i wysokie miejsca: stabilne; rozważ drapak z półkami lub półki ścienne.
• Kryjówki: kartony, budki — zapewniają poczucie bezpieczeństwa i zmniejszają stres.
• Miska z jedzeniem i wodą w spokojnym miejscu; kuweta z dala od misek.
6. DOM NIEWYCHODZĄCY = BEZPIECZNY KOT
Dom niewychodzący realnie ratuje życie: eliminuje ryzyko wypadków, chorób zakaźnych, zatruć i zaginięć. Kot może być w pełni szczęśliwy w domu — potrzebuje jednak stymulacji.
• Zabezpieczenie okien i balkonu siatką to obowiązek.
• Rutyna: stałe pory karmienia, zabawy i odpoczynku uspokajają kota.
• Wzbogacanie środowiska: półki, drapaki, tunele, maty węchowe, karmienie z łamigłówek.
7. PIERWSZE DNI W NOWYM DOMU
Pierwsze 3–7 dni to czas na spokój i adaptację.
• Daj kotu kryjówkę i ograniczoną przestrzeń na start (jeden pokój), potem stopniowo udostępniaj kolejne.
• Nie narzucaj kontaktu — pozwól kotu decydować o dystansie. Mów spokojnie, poruszaj się powoli.
• Jeśli w domu są inne zwierzęta: wprowadzaj przez zapach (wymiana kocyków), potem przez barierę, a dopiero na końcu bezpośrednie spotkania.
• Sygnały stresu: chowanie się, mniejszy apetyt, wokalizacja, nadmierne wylizywanie. Gdy utrzymują się dłużej — skontaktuj się z opiekunem adopcyjnym lub lekarzem.
8. PODSTAWOWA APTECZKA I „AWARYJNE ABC”
Leki podawaj wyłącznie po konsultacji ze specjalistą — wiele ludzkich preparatów jest dla kotów niebezpiecznych.
• Transporter, termometr cyfrowy, nożyczki z tępymi końcami, ręczniki, jednorazowe podkłady.
• Środek do czyszczenia ran dla zwierząt, strzykawki do podawania wody/leków (jeśli zaleci lekarz).
• Zapas mokrej karmy, żwirek, dodatkowa kuweta na „sytuacje kryzysowe”.
9. BEZPIECZEŃSTWO W DOMU
• Rośliny: usuń trujące (np. lilie, diffenbachia).
• Środki chemiczne: zamknięte szafki; nie używaj olejków eterycznych w dyfuzorach przy kocie.
• Przewody i małe elementy: zabezpiecz, by uniknąć połknięcia lub porażenia prądem.
• Drzwi/okna: uważaj przy wychodzeniu — stosuj barierki, „przedsionek” z bramką, jeśli kot „czyha”.
10. KOMUNIKACJA I BUDOWANIE RELACJI
• Cierpliwość i przewidywalność — to najważniejsze waluty w kocim świecie.
• Czytelne sygnały: mrużenie oczu, powolne mruganie, miękki głos.
• Szanuj granice kota; nagradzaj pożądane zachowania (smakołyk, zabawa, czułość na warunkach kota).
• Małe kroki codziennie budują wielkie zaufanie.
ZAKOŃCZENIE
Adopcja to wspólna podróż. Cierpliwość, konsekwencja i czułość tworzą relację na lata.
