Kot w literaturze – 5 najbardziej znanych przykładów
Czytanie książek to cecha ludzi inteligentnych, ale także wartościowa forma rozrywki. Właściciele kotów mają podwójny powód, aby regularnie sięgać po literaturę, ponieważ nie brakuje w niej znakomitych pozycji częściowo lub w całości poświęconych miauczącym zwierzakom. Kot w literaturze jest obecny od zawsze, a niektóre książki są wręcz kojarzone przez pryzmat kocich bohaterów. Oto 5 najbardziej znanych przykładów.
- „Mistrz i Małgorzata” - wybitne dzieło Michaiła Bułhakowa to opowieść metaforyczna, w której jedną z głównych ról (a może nawet najważniejszą) odgrywa kot Behemot. Szalenie inteligentny, złośliwy i przezabawny – jest personifikacją cech, które ludzie widzą w swoich kotach. Tę książkę czyta się także dla postaci Behemota i to kot jest najbardziej charakterystycznym bohaterem powieści.
- „Kafka nad morzem” - znakomita powieść noblisty Harukiego Murakamiego opowiada historię mężczyzny, który posiadł umiejętność rozmawiania z kotami. Jego dialogi z kotką Mimi i kocurem Kawamura są ozdobą całej książki i wywołują szeroki uśmiech na twarzy czytelnika. Warto przeczytać.
- „Salve Roma!” i „Pojedynek” - dwie wydane w Polsce powieści detektywistyczne tureckiego autora Akifa Princci, który sięgnął po bardzo ciekawy chwyt retoryczny: akcję śledzimy z perspektywy kota. To właśnie koty są tutaj odpowiedzialne za rozwiązywanie mrocznych zagadek. Wielką wartością książek autora są bogate przypisy opisujące motywy i zachowania kotów.
- „Kot w butach” - to chyba najbardziej znany koci bohater w literaturze, który śmiało wkroczył do światowej kultury, pojawia się w filmach, animacjach, komiksach, książkach, reklamach – wszędzie. „Kota w butach” napisał w 1597 roku Charles Perrault, o czy niewiele osób wie. Dziś uznaje się tę opowieść za pierwsze poważne dzieło, którego bohaterem był kot.
- „Kota Mruczysława poglądy na życie” - wspaniała powieść E.T.A. Hoffmana, w której niemiecki pisarz przyjął narrację z perspektywy kota. Zadufanego w sobie, przekonanego o swojej genialności, a przy tym niezwykle wręcz zabawnego. To jeden wielki monolog opisujący kota, który uczy ludzi, jak żyć, by osiągnąć szczyty geniuszu. Oczywiście cała powieść jest wielką metaforą i satyrą, ale i tak wciąga, przy okazji dając dużo radości właścicielom kotów.
Kocich bohaterów w literaturze było oczywiście więcej – po ten motyw sięgało także wielu polskich pisarzy i poetów. Warto wracać do tych pozycji lub odkrywać je po latach, aby przekonać się, jak wybitni twórcy patrzyli na kocie zachowania.
